Kluczborkmiodem płynący

Maciejów

Pierwszym przystankiem, w wędrówce po powiecie kluczborskim, szlakiem kościółków drewnianych, jest Maciejów - miejsce nieodłącznie związane z życiem i pracą najsłynniejszego polskiego pszczelarza ks. Jana Dzierżona. Do dziś znajduje się tutaj pasieka zarodowa wraz z dworkiem, w którym spędzał ostatnie chwile i pracował. Można tu wynająć jeden z pokoi gościnnych, by w tym urokliwym miejscu, przy brzęku pszczół zapoznać się z historią księdza Dzierżona i zgłębić tajemnice ula i rodziny pszczelej. 
Drewniany kościół w Maciejowie wzmiankowany był już w 1446 r. W roku 1532 r. przejęty przez protestantów. Obecny, zbudowany został na przełomie XVI/XVII wieku w konstrukcji zrębowej na podmurowaniu ceglanym. Jest jednym z najmniejszych kościołów drewnianych powiatu kluczborskiego. Wyposażenie pochodzi z XVII i XVIII wieku. W 1696 roku kościół wyremontowano i rozbudowano. Z tego właśnie roku pochodzi ołtarz z postaciami św. Jana Ewangelisty, Katarzyny i Floriana, Jana Chrzciciela, Mojżesza oraz niezidentyfikowanej świętej. Całość wnętrza wykonano w stylu barokowym. W 1850 roku burza strąciła wieżę, którą zastąpiono przedłużonym dachem. Rok później zamontowano balustradę przed ołtarzem, a w 1861 roku organy. W kościele były trzy dzwony. Największy z nich został poświęcony przed 1926 r. W okresie II wojny światowej dwa większe zostały zabrane na potrzeby niemieckiego przemysłu zbrojeniowego. 30 czerwca 1996 roku został poświęcony średni 100-kilogramowy dzwon w tonacji “g”. Z Maciejowa – miejscowości Dzierżona można skierować się w stronę Bąkowa i na tej trasie odwiedzić oferujące wiele atrakcji agroturystyczne gospodarstwa ekologiczne.
Kolejną miejscowością na trasie są Gołkowice.

Bąków

Kościół drewniany w Bąkowie pw. Wniebowstąpienia NMP należy do najstarszych i najbardziej interesujących w rejonie kluczborskim. Zbudowany na przełomie XV/XVI wieku, ok. 1550 r. został przejęty przez protestantów i przebudowany; od 1945 r. ponownie katolicki. Kościół późnogotycki, orientowany, konstrukcji zrębowej, na podmurowaniu ceglanym oszalowanym deskami. Wieża konstrukcji szkieletowo-słupowej. W kościele zachowały się polichromie ścienne z XVI wieku ze scenami Zwiastowania, Wniebowstąpienia i Zesłania Ducha Św. Prawdziwą perełką jest ołtarz główny – najstarszy na Śląsku tryptyk gotycki z 1370 r. (wysokość 2,97 m). Wykonany został jako ołtarz maryjny, należący do kręgu Madonn na Lwie. Został przeniesiony do Bąkowa najprawdopodobniej z kościoła minorytów w Opolu po sekularyzacji zakonu w 1810 r. Odnowiony w całości w 1913 r. Rzeźbiony z malowanymi skrzydłami, część środkowa trójdzielna, pośrodku koronacja Matki Bożej zwieńczona ażurowym baldachimem z dwoma muzykującymi aniołkami. Poniżej kwatera z obrazem Ostatniej Wieczerzy malowana na desce z kartuszami herbowymi rodziny v. Seidlitz i v. Stertz, pod nim fryz gotycki z okrągłymi medalionami, w których są pelikany i walczący lew (symbol cnót). Po bokach części środkowej dwunastu apostołów. Na skrzydłach malowane postacie świętych niewiast. Na lewym święte: Cecylia i dwie męczennice Rozalia i Angela z Foligno, Urszula, Helena, Weronika i niewiasta z mieczem, na prawym święte: Katarzyna, Dorota, Małgorzata, Barbara, Agnieszka, Apolonia, Jadwiga, Elżbieta i Magdalena, na odwrocie ornament z wici roślinnej z XVII wieku. Na uwagę zasługuje także barokowa ambona z XVIII wieku oraz epitafia drewniane Elżbiety v. Frankenberg z malowidłem wotywnym i polskim napisem z 1676 roku. W 1614 roku do kościoła nabyto dzwon odlany przez Jakuba Goetz we Wrocławiu. W czasie II wojny światowej został odstawiony do hamburskiej składnicy dzwonów i znajduje się dziś w ewangelickim kościele w Fulda (Niemcy). Drewniany kościół w Bąkowie do dziś służy wiernym i jest jedynym kościołem katolickim we wsi. Nieopodal Bąkowa znajduje się dwugwiazdkowy Ośrodek Turystyczno-Wypoczynkowy. Jest członkiem Polskiej Federacji Campingu i Caravaningu oraz wielokrotnym laureatem konkursu „MISTER CAMPING”. Na jego terenie znajduje się basen kąpielowy, zalew utworzony przy rzece Stobrawa ze sprzętem pływającym oraz tereny rekreacyjno-sportowe. Z Bąkowa udajemy się do Ligoty Górnej.

Ligota Górna

Ostatnim przystankiem na naszym szlaku jest drewniana kaplica cmentarna w Ligocie Górnej, zbudowana w 1787 roku przez cieślę Jana Kabałę. Orientowana, drewniana konstrukcji zrębowej, z wieżyczką konstrukcji słupowej. Bezpośrednio po II wojnie niewykorzystywana, dopiero w 1974 roku dotychczas ewangelicka kaplica stała się współwłasnością katolickiej i protestanckiej parafii. Przystąpiono do remontu, który zakładał przesunięcie obiektu o 10-15 m, w celu poprawienia lokalizacji i uniknięcia wycinki starych drzew. Ze starego materiału zachowano jedynie 2 podciągi i 2 słupy podtrzymujące emporę. Również zmieniono wieżę, która poprzednio wybudowana na zachodniej ścianie kaplicy, teraz wyrasta z kalenicy dachu.

Szlak kościołów drewnianych w Powiecie Kluczborskim - przewodnik

Do pobrania - kliknij

Źródło informacji: www.powiatkluczborski.pl